KOEIEN!
Vandaag was ik aan het wandelen met een merrie die bij ons in training staat, alles ging goed, ze deed het erg braaf. We hebben fietsers, auto’s en busjes gezien, mensen die haar wilde aaien, blaffende honden, witte platen waar vuurwerk op was afgestoken. Niets van deze dingen deed haar wat. Tot er in de wei verderop twee gevlekte rare wezens haar strak aankeken.
Maar die had ze nog nooit gezien! Ze hebben vier benen, de ogen aan de zijkant van het hoofd, ze zijn bruin bont en eten gras. Dat kennen paarden natuurlijk niet…!
Haar hoofd gaat steeds verder omhoog, ze is alleen maar de koeien in de gaten aan het houden. Al haar spieren zijn strak gespannen, sommige beginnen zelfs ze trillen. Ondanks dat de koeien nog niet heel dichtbij stonden vond ze het gewoon vreselijk spannend. Tot overmaat van ramp begonnen ze onze kant op te rennen en te bokken. Het paard wist niet hoe ze hier mee om moest gaan, ik zag haar even wegkijken naar het weiland achter zich, dit was voor mij dan ook een duidelijk signaal om weer terug te gaan. Het zit namelijk zo: Op het moment dat een paard zo erg in paniek is als ik net omschreef, is de enige uitweg voor ze om te vluchten. Op het moment dat ze wegkijkt terwijl ik weet dat ze eigenlijk aan de grond genageld staat van angst, wordt het snel duidelijk dat ze zoekt naar een uitweg.
Op het moment dat je weer weggaat uit de angstige situatie is het belangrijk om te weten hoe jouw paard het beste zijn spanning weer afbouwt. Dit paard vindt het bijvoorbeeld erg prettig om ergens wat te grazen, we gaan dan ook opzoek naar een plek waar we even aan haar behoefte kunnen voldoen. Als ze alle spanning kwijt is, is het vaak het beste om met een ander paard (dat niet bang is) weer terug te gaan naar de koeien. Dit mag dezelfde dag of de dag erna, als ze in ieder geval weer helemaal ontspannen is.
Mocht het paard dit ook nog erg spannend vinden dan kun je dit met het andere paard erbij meerdere keren te herhalen. Probeer pas weg te gaan op een goed moment, als ze het hoofd iets laten zakken, uitademen (dat vergeten ze nog wel eens als iets erg spannend is. Je hoort eigenlijk meer een soort zucht) of gras willen eten. Als het beter gaat kan je ook telkens even weer bij de koeien gaan kijken, om vervolgens in de buurt te gaan grazen.
Mocht je paard nog steeds vreselijk bang zijn kan het ook nog een tip zijn om te vragen of je een oude handdoek even heerlijk door een natte koeienflats mag halen, deze leg je dan in het weiland neer zodat ze rustig aan de geur kunnen wennen.
Met de merrie gaat het ondertussen erg goed. Ze vindt ze erg interessant, en ach, die grazende, vierbenige, bruin bonte dieren, kwamen misschien toch ergens wel wat bekend voor!