Wat is de beste manier voor paarden om op te groeien? Hoe lang moeten ze bij hun moeder blijven en waar kunnen ze daarna het beste naar toe? Hoe zorg je dat ze zo sterk mogelijk worden en de paardentaal leren spreken? Hier wordt een veulen namelijk niet mee geboren, dit leert hij allemaal van de kudde.

 

Op de foto hierboven zien we een jong hengstje samen met zijn vriendje van nu 21 jaar oud. Hij staat op de groep met ruinen van verschillende leeftijden. Voor een paard is het natuurlijk om minstens tot een leeftijd van zes maanden bij zijn moeder te blijven. Hierna kan hij worden afgespeend of naar een nieuwe plek verhuizen. Vaak worden jonge IJslanders (en zeker hengsten) naar een begrazing gebracht. Het nadeel hiervan is dat dit allemaal jonge paarden zijn en er hierdoor niet zoveel regels zijn. Je kunt het vergelijken met een klas met kinderen die je een uur zonder toezicht laat, hoe ziet het klaslokaal eruit als je weer terug komt denk je? Paarden staan vaak drie jaar op zo’n begrazing. De vraag is of dit verstandig is. Ze kunnen natuurlijk veel lopen, rennen en spelen, maar regels leren ze niet. Het kan vervolgens lastiger worden als jij hem ineens gaat vertellen dat hij dit wel mag en dat niet, dat hij moet stilstaan op de poetsplaats en dat jij niet met hem wilt spelen.

Wat is dan wel een goede manier van opgroeien?

In een kudde waar een ervaren ruin de leiding heeft, het liefst een rustige stabiele ruin die niet erg bang is. Hierdoor kan hij het goede voorbeeld geven. Dan nog ruinen en merries van verschillende leeftijden. Een normale kudde ziet er ook zo uit. Tot ze ongeveer drie jaar oud zijn, dan kunnen ze beter vertrekken naar een groep met alleen ruinen, de bachelor groep. Of als hij nog hengst is kan hij ook bij de merries natuurlijk. Mocht de hengst al vrij jong veel hormonen ontwikkelen en de leidende ruin uitdagen kan het beter zijn om de merries eruit te halen. Ruinen en hengsten kunnen best goed samen in een kudde, maar met merries erbij hebben ze iets om over te vechten, wat niet altijd even zachtjes gaat.

Dus probeer bij het nemen van beslissingen over het welzijn van je paard altijd te kijken naar de natuurlijke manier van leven. Eigenlijk vind je daar het antwoord al!