Daar loop je vol goede moed met het halster op je paard af. Ook al wil je het niet gaan er misschien toch gedachten door je heen, wat als hij wéér stil gaat staan? Moedeloos kun je ervan worden, alles geprobeerd, het hele internet afgezocht, veel boeken gelezen maar niemand die je kan helpen.

Ik heb ditzelfde probleem gehad met mijn merrie. Altijd veel grondwerk met haar gedaan en ze heeft alles altijd perfect gedaan, er was ontzettend veel vertrouwen tussen ons. Ze rende los met me door de wei en over sprongetjes heen.

Het moment kwam dat ze klaar was om ingereden te worden. Het zadel en het hoofdstel kende ze al heel goed, we waren zo voorbereid als maar kon! Ik stap op met iemand er naast en vanaf dat moment heeft ze geen stap meer verzet toen ik erop zat, DRIE maanden lang!

We hebben met emmers voer geprobeerd, longeren, boeken gelezen van bekende paardenmensen die dit probleem ook hadden gehad. Het volgende advies kwam daaruit: Als je paard gaat staken trek je zijn hoofd naar 1 kant, de teugels draai je om de knop heen, hier blijf je net zo lang staan tot het paard een stap verzet en dan laat je direct weer los. Ik heb het advies opgevolgd omdat ik echt ten einde raad was, maar het hielp niet.

Ja en dan? Zal ze nooit een rijpaard worden? Doe ik iets verkeerd?

Uiteindelijk heb ik het misschien wel opgegeven. Ik ben gewoon weer lekker grondwerk met haar gaan doen waar we allebei erg veel plezier in hadden. En soms als ik er zin in had sprong ik er even zonder zadel op. Zonder mij hier bewust van te zijn haalde ik het hele idee van ‘vandaag gaan wij rijden’ weg, waar waarschijnlijk veel druk en zorgen achter hebben gezeten. Ik had gewoon weer plezier met haar.

Ook ben ik een kleine oefening consequent aan gaan leren: de wending om de voorhand. Het enige wat ik deed was haar hoofd naar mij toe vragen en haar kont met een zweepje aantikken. Als ik weer zou gaan rijden deed ik dit voor die tijd, hierdoor had ik iets achter de hand als ze weer zou gaan staken. En het hielp! Soms haalt ze het nog wel eens in haar hoofd om stil te gaan maar dit is ook zo weer weg.

Mijn lieve paardje en ik gaan nu hartstikke tevreden samen op pad. Ontzettend fijn dat we dit samen hebben overwonnen.

Doet jouw paard dit ook? Ga altijd na of hij nergens pijn heeft, geen ongemakken waardoor hij dit gedrag vertoond. En kijk goed naar jezelf, misschien ligt daar het antwoord.